Dowiedz się, jak rozpoznać symptomy autyzmu i wspierać dzieci w codziennych wyzwaniach
Zrozumienie wymaga obserwacji. Dzieci ze spektrum często komunikują potrzeby przez zachowania. Analizuj, co je wywołuje, np. zmęczenie, frustracja, nadmiar bodźców. Reaguj spokojnie, stosując techniki dostosowane do potrzeb dziecka, np. wizualne wskazówki czy jasne polecenia.
Najbardziej skuteczne są terapie indywidualnie dobrane do dziecka, np. terapia behawioralna (ABA), integracja sensoryczna, terapia logopedyczna, trening umiejętności społecznych czy komunikacyjnych (np. PECS). Kluczowe jest wsparcie terapeutyczne w domu i w przedszkolu/szkole.
Ćwicz proste sytuacje społeczne w bezpiecznym środowisku. Używaj historyjek społecznych, by tłumaczyć zasady zachowania. Zapisz dziecko na zajęcia grupowe prowadzone przez terapeutę, który pomoże mu uczyć się współpracy i komunikacji.
Rozpoznaj przyczyny (np. frustracja, brak zrozumienia, zmiana rutyny). Staraj się zapobiegać takim sytuacjom przez wcześniejsze przygotowanie dziecka do zmian. W momencie napadu zachowaj spokój, zapewnij bezpieczeństwo i ogranicz bodźce.
Używaj alternatywnych metod komunikacji, takich jak PECS (obrazkowy system komunikacji) czy komunikatory elektroniczne. Naucz się podstaw Makatonu lub innych gestów, które pomogą dziecku wyrazić potrzeby.
Podziel zadania na proste kroki i używaj wizualnych wskazówek (np. obrazkowe schematy). Daj dziecku czas na naukę i nagradzaj je za postępy. Pamiętaj, by uczyć cierpliwie, krok po kroku.
Niektóre dzieci reagują pozytywnie na zmiany w diecie, np. eliminację glutenu czy kazeiny, ale nie jest to regułą. Warto skonsultować się z dietetykiem, jeśli zauważasz problemy z trawieniem lub podejrzewasz alergie.
Poproś o Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny (IPET) w szkole. Korzystaj z zajęć rewalidacyjnych, wsparcia pedagoga, logopedy czy psychologa. W wielu miastach funkcjonują specjalistyczne placówki i grupy wsparcia.
Tłumacz prostym językiem, czym jest autyzm, i wyjaśnij, jak rodzeństwo lub bliscy mogą wspierać dziecko. Podkreśl, że każde dziecko ma swoje mocne strony i potrzeby. Rozmowy powinny promować akceptację i zrozumienie.
Znajdź czas na odpoczynek i wsparcie emocjonalne – np. grupy wsparcia, konsultacje z terapeutą. Nie bój się prosić o pomoc bliskich. Regularnie organizuj chwile relaksu dla siebie i całej rodziny, by budować więzi i unikać wypalenia.